อาจารย์โทนี่ : อ้าวมาทำไรเนี่ย ไม่มีเรียนนิหว่า
พีท : อ๋อ วันนี้นัดน้องปี 1 ที่สมัครเข้า Office มาสัมภาษณ์ครับ
อาจารย์โทนี่ : เหรอ ดีดี สัมภาษณ์กันที่ไหนละ (ในใจก็แอบปลื้มที่พี่ๆและน้องกระตือรือร้น กับโครงการ 4+1 ขนาดนี้)
พีท : นัดน้องไว้ห้อง 403 ครับ เดี๋ยวคงมากัน
อาจารย์โทนี่ : ถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะ อยากได้ๆ จะเอามาเก็บไว้
หลัง จากจบบทสนทนา ผมก็เดินไปทานข้าวตามปกติ ตลอดช่วงบ่ายก็ทำงานนู้นงานนี้ไป ส่วนเนื้อเรื่องที่จะนำมาเขียนในบล็อคนี้ก็คิดไว้ได้แล้วสองสามเรื่องและ ตั้งใจว่าจะกลับมาเขียนเรื่องราวเหล่านั้นเมื่อถึงบ้าน แต่เมื่อถึงบ้านเปิดเครื่องคอมพ์ ปรากฎว่ารูปที่ขอไปกับพีทก็ถูกแท๊คมาให้ผ่านทางเฟสบุ๊ค เมื่อได้ดูรูปเหล่านี้ก็ทำให้ผมขอลัดคิวเปลี่ยนเรื่องที่อยากเขียนในทันที
"น้องๆ เจอกันที่ห้อง 8-403 นะครับ" เป็นประโยคที่ผมเข้าไปเห็นในเฟสบุ๊คของพี่ๆ กลุ่มนี้ หลายๆ คนเมื่ออ่านประโยคนี้ อาจจะมองผ่านๆ ไป แต่สำหรับผมกลับรู้สึกดีมาก รู้สึกดีที่ได้เห็นความเติบโตและวุฒิภาวะของเหล่านักศึกษาชั้นปี 4 ได้เห็นพี่ที่ดี พี่ที่พร้อมจะคอยดูแลและถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ที่สั่งสมมาสู่น้องปี 1 ทั้งที่จริงๆ แล้วพี่ปี 4 ยังไม่ต้องพบน้องก่อนก็ได้เพราะตามกำหนดการสำหรับโครงการนี้จะเริ่มเปิด อย่างเป็นทางการ น้องและพี่จะมาพบกันในวันที่ 23 กันยายน 2554
จริงๆ แล้วไม่ได้มีเพียงแค่พี่กลุ่มนี้เท่านั้นที่เริ่มพบปะน้อง มีพี่ปี 4 อีกหลายกลุ่มที่ได้เริ่มดำเนินการนัดน้องพบปะพูดคุยกับน้อง มีอีกหลายกลุ่มที่ผมได้เข้าไปดูในเฟสบุ๊คกลุ่มมีการสนทนาโต้ตอบกับน้อง มีการนัดน้องเจอกันตามที่ต่างๆ หรือภายในตึกคณะฯ ตามมุมโต๊ะ ตามห้องต่างๆ ผมก็ได้เห็นพี่ๆ หลายคนเริ่มสอน เริ่มอธิบาย หรือพูดคุยเรื่องต่างๆ ไม่เพียงแค่เรื่องเกี่ยวกับโครงการ 4+1 เท่านั้น แต่มีอีกหลายเรื่องหลายแง่มุมที่พี่ปี 4 ได้ถ่ายทอดให้น้องๆ ฟัง ทำให้ผมรู้สึกถึงบรรยากาศที่ดี บรรยากาศที่อบอุ่น บรรยากาศของวันวานที่จางหายไปจากคณะเรา
พี่ๆ กำลังพูดคุยกับน้อง ณ ห้อง 8-403 รูปพวกนี้ละครับที่ทำให้เป็นที่มาของเรื่องที่เขียนในตอนนี้
น้องๆปี 1 ที่สมัครเข้ากลุ่ม
ผลงานของน้องปี 1 ที่นำมาแสดงให้พี่ปี 4 พิจารณา
พอมีน้องแล้วดูเป็นผู้ใหญ่อย่างน่าตกใจ
อ.วิทูล ขอร่วมวง
นี่่ เป็นหนึ่งในเรื่องราวดีๆ จากโครงการ 4+1 สำนึกรักบ้านเกิด Season 2 ผมอยากจะบอกนักศึกษาปี1 และ นักศึกษาปี 4 ว่า "น้องๆ ศุกร์ที่ 23 เจอกันที่ห้อง 8-401 นะครับ"
บันทึกเรื่องราวโดย มนต์ชัย บุญยะวิภากุล
No comments:
Post a Comment