4+1 Inspiration

แรงบันดาลใจ
ผศ.ดร.นฤพนธ์ ไชยยศ
คณบดีคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต

" พี่น้อง4+1ถาปัดรังสิตจะเป็นเมล็ดสถาปนิกพันธุ์ใหม่ ไม่ว่าจะปลูกอยู่ที่ไหน ก็จะงอกงามสืบสานสถาปัตยกรรมไทย โดยเฉพาะถ้าได้เติบโตในแผ่นดินบ้านเกิดก็เหมือนได้เพิ่มแรงบันดาลใจที่ช่วย ให้สถาปัตยกรรมทื่คุ้นเคยในวัยเด็กเจริญเติบโต
ปีการศึกษา 2553 โครงการ 4+1 สำนึกรักบ้านเกิดได้เริ่มต้นที่ 426 คน แต่ปีต่อๆ ไป พี่น้องถาปัดรังสิตจะค่อยๆ ขยาย เป็นพัน เป็นหมื่น เพื่อร่วมรับผิดชอบต่อสถาปัตยกรรมแผ่นดินเกิดของเรา"
เป้าหมายของคณะ สถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยรังสิตในการสร้างสถาปนิก คือ การสร้างความรับผิดชอบต่อแผ่นดินเกิด อันเป็นรากฐานสำคัญในการพัฒนาประเทศ ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ผลักดันนักศึกษาชั้นปีที่ 4 และ 1 ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับโครงการ4+1สำนึกรักบ้านเกิดเพื่อพัฒนาสถาปัตยกรรม ชุมชน
ด้วยปณิธานที่หวังไว้ว่าสถาปนิกทุกคนจะเกิดความผูกพันกับมรดก แผ่นดิน พร้อมทั้งเกิดจิตสำนึกที่จะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอน พร้อมที่จะเดินนำหน้า และเป็นผู้ริเริ่มในการสร้างสรรค์สถาปัตยกรรม

ณ วันหนึ่ง ประเทศไทยจะมีสถาปนิกพันธุ์ที่งอกเงยขึ้นมาจากโครงการสำนึกรักบ้านเกิดเพื่อ พัฒนาชุมชนทั่วแผ่นดิน ด้วยความเชื่อมั่นว่าโครงการสำนึกรักบ้านเกิดคือ…การสานต่อลมหายใจของ สถาปัตยกรรมไทยให้คงอยู่คู่แผ่นดิน

ปรัชญาโครงการ 

การ ออกแบบสถาปัตยกรรมที่แท้จริงนั้น จะต้องเกิดจากการสานต่อรากเง้าสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น และการที่จะสร้างสรรค์สถาปัตยกรรมได้ ก็จะต้องพัฒนาการศึกษาทางสถาปัตยกรรม แต่เมื่อกล่าวถึงการศึกษาทางสถาปัตยกรรม สิ่งที่มักจะมุ่งเน้นก็คืองานออกแบบโดยไม่ได้เน้นภูมิปัญญาสถาปัตยกรรมพื้น ถิ่น

 ดังนั้น การออกแบบสถาปัตยกรรมอย่างแท้จริง น่าจะเป็นการสร้างสรรค์ที่ทำให้สถาปนิกมีจิตสำนึกต่อศิลปวัฒนธรรมของชนชาติ และสานต่อมรดกของชาติ อันจะก่อให้เกิดประโยชน์กับเผ่าพันธุ์

โครงการ สำนึกรักบ้านเกิด มุ่งเน้นส่งเสริมสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นให้เป็นรากฐานของเยาวชนในการย่างก้าวไป สู่ความเป็นสถาปนิกที่มีความรับผิดชอบต่อสังคม ด้วยการเรียนรู้ความเป็นอัตลักษณ์ของชุมชนไปพร้อมๆ กับการปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรม ให้กับเยาวชนที่เข้าโครงการ

ปี พ.ศ. ๒๕๕๓ จะมีสถาปนิกเยาวชน ๔๒๖ คน จากโครงการ ๔+๑ สำนึกรักบ้านเกิด ที่ได้รับการหล่อหลอมจิตสำนึกที่รับผิดชอบต่อบ้านเกิดเมืองนอน มีจิตใจดีงาม พร้อมช่วยเหลือสังคม และจะได้เป็นกำลังหลักในการพัฒนาสถาปัตยกรรมไทยต่อไป